sa...sa...sa...SALSA !

Hola guapos y guapas ,

Terwijl Isabel verse soep aan het maken is , typ ik (Lieselot) even het relaas van het afgelopen weekend.

Zaterdag waren er twee kindjes uit Hogar Anar ( het weeshuis waar Toke en Katrien werken) jarig, dus Lien en ik gingen samen met Toke en Katrien een kijkje nemen. Het werd ons snel duidelijk dat het Latijns- Amerikaanse ritme al met de paplepel wordt meegegeven, shaken dat die kindjes konden! We stonden er wat beduusd bij te kijken, maar na een tijdje dansten we volop mee. Tot groot plezier van de kindjes, vooral toen we ze de macarena aanleerden. Toen de kaarsjes op de overzoete taart werden uitgeblazen werd er uit volle borst 'GEEPIE BEERTDEEY TOU GJOE " meegezongen met direct daarna een veel ritmischer 'CUMPLEANOZ FELIZ'. Met spijt in het hart zegden we de kindjes dag en beloofden dat we zeker nog eens terug gingen komen om met hen te spelen.

Daarna was het tijd voor onze party. Na een iets of wat mislukte maaltijd in een heel goedkoop restaurantje ( de vegetarische spaghetti is hier met hesp en het zoutvat was verdwaald in de lasagna) trokken we naar Mira Flores waar we hadden afgesproken met onze 3 amigos (Dante, Sergio en Alfredo). Na enkele kleurrijke cocktails waren we helemaal klaar voor onze tweede salsabar. Heerlijk werd er geswingd, gezongen en tot in de vroege uurtjes genoten van de
live band...

De volgende ochtend (lees middag) skipten we onze culturele plannen naar het museum . In de plaats gingen we als 6 losgeslagen vrouwen op koopjesjacht in The Ripleys ( een droom voor alle vrouwen). Onze visa-kaarten werden nuttig gebruikt en helemaal voldaan van onze jacht keerden we huiswaarts.

's Avonds hielden we nog een rasechte girlsnight. Wijntje in de hand en helemaal ondergedoken in een deken keken we naar 'The Notebook'. Vele ''ooohs' , 'aaahs' , 'ik mis mijn vriendje', 'had ik maar een vriendje' ,... werden geslaakt! .
Zeker voor herhaling vatbaar, want de dvd's moet je hier gewoon in de winkel bestellen en de volgende dag liggen ze voor je klaar voor amper 3 sol ( nog geen euro).


Als afsluiter willen we jullie laten meegenieten van de plaatselijke hit. Gemiddeld horen we hem vier keer per dag in de microbus. Over een half jaar introduceren we hem zeker bij jullie! Luister en geniet : http://nl.youtube.com/watch?v=-jL2xlyaYvs&feature=related

veel liefs,

las gringas

Belgica, S.O.S!

Zoals Lien hieronder al aankondigde: volgende week staat ons eerste uitstapke op het programma en er zullen er nog veel volgen. We hebben dan ook besloten om wat aan onze conditie te werken, zodat Machu Picchu beklimmen een fluitje van een cent wordt! Gisteren de eerste start-to-run gelopen met Evy. We hebben sowieso al veel bekijks, maar joggende gringa's, de Peruanen weten niet waar ze het hebben!
Eén heeft echter de podcast van start-to-run offline gehaald en ik heb enkel nog les 1 tot 5 op computer staan.

Als iemand ons aan de andere lessen kan helpen en zo kan bijdragen aan ons "fit, slank en gebruind terug naar België-doel", wij zouden u eeuwig dankbaar zijn! 't Is niet voor ons, maar voor onze conditie!

Gracias!

poco a poco

Beste belgen,

Het leven gaat hier verder zijn rustige gangetje. Onze stageplaatsen beginnen langzaamaan op gang te komen. Bij sommige iets te langzaam maar we (ik spreek dan vooral in naam van lieselot en mij(lien)) hopen snel op verandering.
Een kleine schets van ons weekend
Vrijdagavond hebben we dirty dancing 2 in levende lijven meegemaakt. Met volleerde salsadansers trokken we naar "bar de cuba", een salsa bar in miraflores met live band (meer info vindt u bij onze foto's).
Om er even tussen uit te zijn, zijn we zaterdag naar San Bartolo getrokken. Een 'stranddorpje' hier zo'n 2 uurtjes vandaan. Eén van de meest verlaten dorpjes ooit in de winter... Aan de gesloten discotheken en hotels kon je wel merken dat het een bruisende stad was in de zomer. Maar het had zeker z'n charmes, zo maakte een restaurant voor ons speciaal kaaskroketjes nadat we boterhammen met kaas vroegen. En meer als rust (geen auto's) en frisse lucht hadden we niet nodig.
Zondag hebben we pachacamac bezocht (één van de zovele inca ruïnes die je hier kan vinden). Doordat het onze eerste inca ruïne was vonden we het zeker de moeite. De gids was niet altijd even verstaanbaar maar dat maakte het wel grappig.

En zo konden we er weer tegen. Laat die 'drukke' werkweek maar beginnen!
Trouwens lieselot en ik geven binnen een paar weekjes taller de sexualidad(een workshop over seksuele voorlichting) als er iemand interesse heeft kunnen wij deze ook in België geven :). Daarnaast moeten we nog andere workshops geven maar daar hebben we nog geen voorbereidingen over gehad. Het wordt een uitdaging die we graag aangaan!

Gisteren hebben we ons eerste 'reisje' gepland. Van 29 tot 31 augustus trekken we naar Huaraz. Een dorpje hier 7 uurtjes van waar je lagunes en prachtige landschappen kan bezichtigen. Wat we er allemaal gaan uitspoken zal u ongetwijfeld later nog meegedeeld worden.

Zo, we gaan is beginnen aan de pekes-stoemp met fishsticks (een echte peruviaanse specialiteit) en daarna gaan we ons wagen aan onze eerste salsa les.

Vele groetjes,

Belleke, kat, Riene, Lot, Zus en Zus

De eerste kennismaking

Ondertussen hebben jullie al een tijdje niets van ons gehoord. Het excuus? We zijn volop kennis aan het maken met onze stageplaatsen: bezoekjes, kennismaking met de kindjes en begeleiders, eerste observaties, reuniones met de tutores, ...
Voor Isabel en Katrien betekende dit laatste: op sleeptouw genomen worden door Jorge, langsheen de mooiste plekjes van Lima. Lien en Lieselot werden dan weer door Cecilia uitgenodigd om een (Peruaanse: ceviche en papas a la huancaina - misschien moeten ze de smaak ne keer uitgebreid beschrijven, voor de fans?:) maaltijd te nuttigen op de zoveelste verdieping van hun luxueuze universiteit. En ikke (Katrien) en Toke hebben vandaag tijdens de reuníon met onze Cecilia een literatuurlijst gekregen :)

In elk geval: het begint hier op gang te komen! Volgende week beginnen we allemaal echt te werken. Een eerste schets:
Toke en ik (Katrien) zullen elke maandag- en woensdagnamiddag elk een paar kindjes (casussen) volgen op het Consultorio. Het doel is voornamelijk observeren hoe de psychologen de - vooral - schoolse problemen van kinderen aanpakken. Deze stage zal dus eerder een tintje krijgen van wat ze hier psicología educativa noemen. We hebben ook gevraagd of Monce (Toke's persoonlijke begeleidster en prof op de Católica) ons de evaluatie-instrumenten van hier zou willen aanleren, aangezien we haar lessen op de unief niet kunnen volgen. We hopen stiekem dat we zo met de tijd misschien ook zelf wat diagnostiek zullen mogen gaan doen. Dinsdag en donderdag zullen we werken op Hogar ANAR, een tehuis voor kinderen die om verschillende redenen niet meer terecht kunnen bij hun eigen familie, of geen familie meer hebben. Momenteel wonen er enkel meisjes: de laatste jongen is een tijd geleden vertrokken. Blijkbaar gaf het mengen van jongens en meisjes problemen wanneer ze eenmaal in de pubertijd kwamen. In elk geval: er wonen dus 14 niñas, met leeftijden lopende van 2 tot 16 jaar. In de voormiddag zullen we telkens werken met de jongste groep (2-6 jaar). In de namiddagen zal onze tijd verdeeld worden over de andere leeftijdsgroepen. De bedoeling is dat we talleres gaan geven over zelfbeeld, sociale vaardigheden, 'vaardigheden voor het leven', ... Bij de kleintjes is het de bedoeling dat we allerlei vormen van stimulatie aanbieden: psychomotorisch, cognitief, creatief, ... Gisteren (donderdag) hebben we al een hele dag op hogar doorgebracht: in het begin was het even wennen, maar na een tijdje waren de meeste meisjes geïnteresseerd en enthousiast. Toke heeft alvast een volwaardige Engelse les gegeven, ik heb een ander kindje geholpen met haar huistaak rekenen. In elk geval: Ik en Toke kijken alvast uit naar onze tijd daar.

Wat de stages van Lien en Lieselot, en van Isabel en Katrien betreffen: uiteraard kunnen zij jullie daar waarschijnlijk meer en beter over vertellen. Maar iedereen is momenteel wel enthousiast over de stageplaatsen (uiteraard over de ene al wat meer dan over de andere...)

Andere - al dan niet - vernoemenswaardige gebeurtenissen:
- Ondertussen zijn we echt gedegouteerd van het verkeer hier. De voetganger de zwakke weggebruiker: het is er hier aan te merken! Maar ouders, niet ongerust zijn: we letten op en worden vaak ook geholpen door de Peruanen.
- Intussen beginnen we het systeem van de combi's en microbussen ook al te kennen. Afgezien van het feit dat ze af en toe stampvol zitten, zijn deze echt supergoed om je doorheen heel Lima te verplaatsen.
- Gisteren scheen de zon! :) een stralendblauwe hemel boven Lima. Lien en Lieselot hebben er alvast van liggen genieten aan de fonteinen van de unief...
- De universiteiten zijn hier overduidelijk verschillende van wat wij kennen. Zoals eerder vermeld: de universidad de Lima is superchique, met golfterrein en obers in het restaurant inclusief. De Católica is gigantisch, en er lopen herten en eekhoorns rond op de campus. Die van San Marcos is dan weer de oudste, en volgens Isabel en Katrien supermooi.
- Vanavond hebben we een eerste date met de Peruaanse jongens die we op de kennismakingsdag van de Católica hebben leren kennen: Dante, Sergio en Alfredo. Wie weet bloeit daar iets moois? :)

Bueno... Binnekort in elk geval meer nieuws!

Hasta pronto!

Hola Shakira!

De vorige dagen hebben we onze eerste stappen in Lima gezet en we willen jullie onze eerste impressies niet onthouden:

* We zijn gaan eten in een vegetarisch restaurant. Het voorgerecht was ofwel spinaziesoep die best wel te eten was, maar het andere was één of ander maïsding dat verdacht veel naar sigaret smaakte. En ook het dessert was van bedenkelijke aard: één of andere grote gummybeer, maar dan in puddingvorm... Maar dit kon ons niet zoveel deren, want dit alles (+drank) kregen we voor 5 sol (= € 1). Qué barrato!

* Op de site van het kmi stond dat het in Lima nooit regende. Hallo Frank Deboosere, het miezert hier wel degelijk (of is het de smog die naar beneden valt??). Ook de temperaturen vallen nog een beetje tegen voor dit zuiderse land (denk dus maar niet dat we het zoveel warmer hebben dan jullie en al lekker bruin zien ;))

* We hebben ook al de toerist uitgehangen: we hebben de plaza de armas (zoiets als de grote markt) bezocht, samen met de kathedraal (heel veel jezús hier). Op zich wel groot en indrukwekkend, maar nu ook weer niet zo heel wauw. Aan de trappen van de kathedraal kwam er een straatkindje bij ons om kleine poppetjes te verkopen. Zijn hese stem en zielige gezichtje konden we heel moeilijk weerstaan, dus we zijn bezweken...Lien en Isabel kochten een poppetje. We merken echter wel dat de kindjes goed getraind worden om zo zielig mogelijk te kijken en ons te blijven achterna lopen.

* Het bussensysteem werkt hier net iets anders dan De Lijn. Eender waar kan je op een microbusje stappen. Deze busjes bestaan in alle kleuren en maten en zitten meestal helemaal volgestouwd. Vanuit de bus roept 'de kaartjesman' constant welke richting ze uitrijden en kan je er vervolgens opspringen. Deze busjes zijn wel ideaal om sociale contacten te leggen en ook weer spotgoeikoop (1 sol voor een rit).

* Gisteren kwamen we bij toeval op een 'Feria peruviana' uit, een soort marktje waar je typische gerechten en duizenden poncho's kon kopen. Wij waren lichtjes gedegouteerd van de plaatselijke specialiteit: gefrituurde cavia (die lagen daar gewoon helemaal onthaard en geplet te wachten om opgepeuzeld te worden, brrrr...). De souvenirtjes daarentegen vielen wél in de smaak, dat zullen jullie wel merken als we terugkomen ;)

* Het Limanese verkeer is er eentje om 'u' tegen te zeggen. In de aanbieding: autowrakken, een toeter en vooral geen verkeersregels. Als voetganger oversteken is dan ook een waar avontuur :). Ondanks deze chaos slagen de meeste chauffeurs er toch nog in hun aandacht op de Belgische "Sharika's" te richten en er lustig op los te fluiten. Wij zijn ondertussen er al in getraind flauw terug te glimlachen ;)

* s' Avonds was het tijd voor onze eerste Peruaanse party. Dit deden we in het gezelschap van enkele Duits-Peruaanse 'binken'! In een klein wit busje reden we met zijn tien (!) naar de Peruaanse uitgangsbuurt. De club had trekken van dirty dancing 2: sensueel werd er gedanst, goor werd er gekust...We voelden ons echt een 'buitenlander'. Onze peruaanse amigos waren wel zeer zorgzaam, we voelden ons beschermd. En we hebben ons zeker geamuseerd! Tegen dat jullie lekker van croissants en pistoles aan het genieten waren, kropen wij veilig en wel in ons bed.

Bruselas-Nueva York-Lima

Woensdag 6 augustus
6.30u: We ontmoeten elkaar in de luchthaven. Kleine piepoogjes en bange hartjes, maar toch vol enthousiasme!

9.00u: Dag mama, dag papa, dag vriendje(s), dag oma! we zien jullie graag terug over een half jaar!

9.45u: Vamos! Het eerste mega-vliegtuig is vertrokken! Op het programma: Made of honor (cliché alom, maar toch 'oooooh' ;)) en Kung Fu Panda (hilarische beestjes). Tussendoor frissen we onze Spaanse woordjes nog wat op. Het menu (in deze volgorde): pindanoten met zout, lasagne/kip met groentjes en broodje en appeltaartje, hot dog met extra kip en mosterd en chips. Daarbij ook nog eens drank à volonté. Geen wonder dat wij gaan verdikken ;)

18.00u: We komen aan in thé USA. Dikke mensen viel nog wel mee, maar hun onvriendelijkheid en cawbooy-engels kan wel tellen! Verder totale check, tot-en-met vingerafdrukken en schoenen uitdoen. Onze eerste kennismaking met het Spaans was bij het afkondigen van onze volgende vlucht, blij dat we weer verder konden!

20.45u (14.45u lokale tijd): Hopakee, weg ermee! We proberen in alle mogelijke houdingen te slapen, maar dat was niet bepaald een groot succes. Het eten daarentegen was weer overvloedig aanwezig: beef/chicken met groentjes met kaas en koekjes, warm kipfilet-broodje met twix en gestoomde wortelen (in een zakje, hmmm).

Donderdag 7 augustus
04.00u (21.00u lokale tijd): Eindelijk aankomst in Lima! Na het opstapelen van onze kilo's bagage mogen we ze er weer afhalen bij de douane (we hadden het geluk om 2x rood licht te hebben, wat inhoudt dat je bagage gecheckt wordt, hoera!). Dan toch eindelijk het bordje 'Katrien Hendrickx' en 'Liens en Lienselot' gespot, helaas geen enkele peruaan die op Katrien en Isabel stond te wachten... Vervolgens een eerste veilige rit door Lima. We liepen er verdacht zomers bij tegenover de peruvianen. ;)

Na een eerste semi-spaans gesprek werden we opgedeeld in 2 huizen, het guesthouse Casa Marfil (waar we oorspronkelijk alle 6 zouden zitten) en het huis van de familie Ponce (zeg maar Clement en Maria).

08.00u (01.00u lokale tijd): Terwijl Toke's papa weeral op het werk zit, kruipen wij eindelijk op een plank, ah nee, het is een bed ;) Het is nog een beetje wennen aan deze nieuwe cultuur...