De laatste weken hebben we het hier nog zeer goed naar onze zin gehad.
Oudjaar was er eentje om nooit te vergeten. In het noordelijkste surfstadje Mancora hebben we - 6 uur later dan Belgische tijd- met een door-het-dolle-hene vriendengroep afgeteld naar 2009. Op blote voeten, onder palmbomen met kokosnoten en in ons beste zomeroutfit feestten we op een strandfuif de hele nacht rond. Het was de 16-uren durende busrit meer dan waard!
Deze week namen we in Trapiche de "children's puppet kit-test" af voor Isabel haar thesis. Trapiche is een heel stoffig, arm maar toch super charmant dorpje dat leeft van de 'agricultura'. De miniatuur-peruviaantjes stalen voor de zoveelste keer tijdens deze stage ons hart. Kinderen als Aron en Juan-Gabriel zullen we niet snel vergeten.
Op vrijdag trok ik met de meisjes van het Hogar naar de zee! Ze waren door het dolle heen met deze uitstap en werden de hele dag verwend. Het 'definitieve' afscheid op het einde was moeilijk. Ik heb niet zolang met deze kinderen gewerkt, maar toch voel je je er direct mee verbonden. Toke en Katrien, hun vele 'saludos' en zoute zeekussen waren zeker en vast ook voor jullie!
En daarmee zit ook ons avontuur er hier op en vliegen we de andere 4 chicas achterna. We zeggen dag aan dit prachtige land, de zon, het Spaans, het kleurrijke Casa Marfil, hartelijke Martha en mysterieuze Cosy en gaan het barkoude ( het is op dit moment zéér moeilijk om vrieskou voor te stellen ) NY en thuisland tegemoet.
Ik denk dat ik in naam van iedereen mag zeggen dat dit een geweldige ervaring was! Ik heb hier zoveel geleerd: zowel over een nieuwe cultuur, werken in een Zuiders land, een nieuwe taal en gewoontes als over jezelf, je vrienden en familie...Het was dan ook heel leuk om gesteund te worden met mailtjes en verrassende brieven!
En daarmee zit het er nu echt op. Bedankt dat jullie ons gelezen en gevolgd hebben!! Straks stappen we weer op dat grote vliegtuig en 13 januari landen we. Tot dan!
Por la ultima vez, muchos besos de Lima!
de gringas
