Big Brother: live een werkweek met Toke & Katrien!

Dag lieve Belgjes!

Op algemeen verzoek gaan we eens werk maken van het schrijven over ons werk :)

Nu, omdat het anders wat onsamenhangend zou worden - er is immers al veel gebeurd zo op 2 maanden tijd - geef ik even een kort schetsje en daarna een algemeen beeld van onze werkweek. Voor achtergrondinformatie verwijs ik jullie even terug naar 'de eerste kennismaking', het tekstje van Katrien.

We werken dus op 2 verschillende stageplaatsen.
De eerste is het consultorio, gelegen in de rijkere buurt San Isidro, met als gevolg ook rijkere kinderen (om niet te zeggen dat ze ook wel een beetje verwend durven zijn). In dit psychologisch centrum hebben we elk onze stagebegeleidster en onze eigen casussen die we volgen. De focus ligt hier vooral op schoolpsychologie.

De tweede is het Hogar ANAR, gelegen net naast de rijkere buurt La Molina. In dit 'weeshuisje' zitten 15 meisjes, elk met hun eigen achtergrond vol persoonlijke en familieproblemen. Hier ligt de nadruk al meer op het psychologische aspect, we geven hier immers "talleres", wat best vertaald kan worden als 'workshops'. Deze kunnen gaan over verschillende onderwerpen, bv. zelfbeeld, emoties, vriendschap,... Daarnaast geven we ook algemene stimulatie aan de kleinste kindjes, wat dan weer meer lijkt op kleuterjuffrouw spelen :)

Hier een korte (humhum) beschrijving van onze werkweek:

* Maandag & woensdag

Maandagmorgen om 11u (ok, bijna 's middags) hebben we supervisie van Cecilia Thorne. Zij is onze stagebegeleidster vanuit de universiteit, de Católica de Lima. In deze wekelijkse bijeenkomst praten we meestal over hoe de vorige week verliep op de stageplaatsen, waar er moeilijkheden waren met de kinderen, wat we kunnen doen om het vlotter te laten verlopen, welke testen we zouden kunnen afnemen,.. enzovoort. Een typisch supervisie-moment, zou ik zo denken.
De woensdagmorgen is het meestal voorbereiden van materiaal voor de namiddag of van de talleres van de volgende week, verslagen schrijven,...

's Middags vertrekken we dan met het busje richting het consultorio. De reistijd hangt een beetje af van het verkeer, het kan verschillen van 20min tot 45min. Dit maakt het vooral lastig om op tijd te komen...Gelukkig hebben ze hier 'no te preocupes'-houding, wat mooi vertaald neerkomt op een 'laissez-faire'-houding.

Ons werkrooster begint om ongeveer om 14.30u, het peruviaanse uur is niet bepaald stipt te noemen...
Mijn eerste casus is Alessio, die samengevat last heeft met stilzitten en zich concentreren (zoek de stoornis ;)). Omdat hij daardoor de kleuterschool niet mocht beginnen, werken we rond concentratie, organisatie, falgemene vaardigheden, fijne motoriek,...enz zodat hij volgende keer wel zal toegelaten worden! Een superschattig ventje met een eigen willetje en dus geweldig om te observeren!

Tussen de kindjes door doen we meestal wat voorbereidend werk, bv. geschikte werkbladen zoeken, verslagen lezen, observaties noteren, werkplan opstellen,... Soms volg ik ook nog losse casussen, maar da's zo weinig dat ik die kindjes zelf nog niet heel goed ken.

Mijn tweede casus die ik vast volg is Fabrizio, 7 jaar. Hij heeft dyslexie en dysgrafie met een beetje hyperactiviteit (die onder controle is, gelukkig ;)) Met hem is het vooral werken rond concentratie, lezen, schrijven & fijne motoriek. Sinds enkele weken mag ik hem ook individueel begeleiden, wat voor mij ook heel leerlijk en fijn is! Hij werkt echt superflink mee en 't is echt het schattigste peruviaantje dat ik ken! Hij heeft stiekem mijn hart gestolen ;)

Mijn (Katriens) belangrijkste casus is José Antonio, bij Eva. Hij is een 9-jarige jongen die het label 'atypisch' opgespeld gekregen heeft - wat dus zoveel betekent dat ze niet exact kunnen zeggen wat er juist scheelt. Hij heeft problemen met zijn ontwikkeling, motoriek, ... Maar wat toch het meeste opvalt is zijn eigenschappen die hard doen denken aan het autisme-spectrum. Met hem werk ik al een tijdje alleen, en dit vooral rond 'wie ben ik', emoties, sociale vaardigheden, ... Een erg ingewikkelde casus, maar des te interessanter om mee te werken! En na de eerste angsten en teleurstellingen, macheert het ook al een heel stuk beter!

Mijn (Katrien) andere casus is Alfredo, 7, een jongetje dat door voorgaande emotionele problemen een aantal basiszaken gemist heeft en die ze nu op school- en cognitief gebied aan het bekrachtigen zijn. Doorgaans observeer ik hier enkel, maar af en toe neem ik ook delen van de sessie over. Het jammere is hier dat ik merk dat ik toch heel wat (schoolpsychologische) achtergrond mis om te weten hoe ik dit moet aanpakken. Maar de psychologe Sandra doet het in elk geval erg goed!

Om 19u zit onze werkdag er dan op en keren we weer met het busje terug naar Casa Marfil. Het verkeer 's avonds is een echte ramp, een beetje zoals een pot confituur die weigert open te gaan, potvast dus. We zijn altijd blij als we rond 20u weer thuis zijn!

Daarna eten en indien nodig nog wat voorbereiden voor de volgende dag.


* Dinsdag & Donderdag

's Morgens om kwart na 7 gaat onverbiddelijk de wekker, zodat we rond 8u kunnen vertrekken. Opnieuw een ritje van iets meer dan een uur op het microbusje richting het Hogar!

In de voormiddag werken we steeds met de groep van de kleintjes, van 2,5 tot 6 jaar, omdat die pas in de namiddag naar de kleutertuin moeten.
Het eerste uur werken Katrien en ik individueel met de twee oudsten (4 en 6), eerst met hun huiswerk, daarna met een kleine taller die we hebben voorbereid, met thema's als stimulatie van de fijne/grove motoriek, emoties, verhaaltjes,...
Het half uurtje erna werken we met de twee jongsten (2,5 en 4) rond dezelfde thema's, maar dan op een makkelijker niveau. Bij hen is het vaak ook makkelijker om samen te werken, omdat ze zich soms nog wat onzeker voelen.
Het laatste uur van de voormiddag spelen we kleine spelletjes rond hetzelfde thema van de individuele sessies. Dit is altijd heel leuk, maar da's ook nog wel serieus werken rond regels respecteren, samenwerken, leren winnen & verliezen,... Dingen die niet altijd evident zijn voor kindjes in een weeshuisje!

Daarna eten we altijd samen met de kleintjes mee. De tías kunnen echt heerlijk koken en we worden ook goed volgestompt, dus aan eten ontbreekt het ons hier niet!

Na het eten maken de kleintjes zich klaar om naar de kleutertuin te vertrekken en hebben wij even rust of tijd om de taller van de namiddag voor te bereiden.

In de namiddag hebben we dan ofwel 1 ofwel 2 groepen van 3 à 4 meisjes, opgesplitst naargelang leeftijd en niveau. Ook hier hebben we soms individuele problemen die naar boven komen, bv. laag zelfbeeld, manipuleren van de andere meisjes,... Dus soms is het echt wel serieus streng zijn en proberen wat waarden & normen bij te brengen. Andere keren gaat het echt heel vlot en doen we de oefeningen soms mee, omdat dit ook wel een stimulans is voor de meisjes zelf.

Als we na de talleres nog tijd hebben, helpen we ze soms nog wat met huiswerk of houden we nog een kort babbeltje met Lucha over hoe de talleres gingen. Om 6u zit onze werkdag er dan op. En dan is het nog een uurtje moe op de bus naar huis zitten...

Zo, nu hebben jullie alvast een beter beeld van wat wij hier eigenlijk juist doen in onze stage (want een mens zou al beginnen denken dat we hier alleen maar reizen hé ;))

Moesten er nog vragen zijn, dan post ze maar bij de reacties, hulpvaardig als we zijn, willen we deze uiteraard graag beantwoorden ;)

Groetjes van het Limanese werkvolk,

Toke en Katrien Hendrickx